Jak rzucić palenie papierosów z tabletkami nicorix. Można posądzać mnie o chęć szokowania. Nawet nie będę się tego wypierał. Pewnie trochę racji w takim posądzeniu będzie. Lubię tak pisać teksty, by zmuszały do jakiejś reakcji emocjonalnej i do nieco bardziej krytycznego myślenia.
My Polacy potrafimy być bardzo krytyczni. Wobec innych. Krytykujemy rząd oraz wszystkie możliwe aspekty życia w kraju nad Wisłą. Począwszy od biurokracji, a na niedouczonych lekarzach i spóźniających się pociągach skończywszy. Cóż można zrobić? Sam też niekiedy ulegam tej tendencji.
Można sobie usiąść ze znajomymi przy kawie lub czymś mocniejszym i powiedzieć kilka mocnych słów na temat absurdów otaczającej nas rzeczywistości. Czemu nie? Tylko co to zmieni…
Ta nasza krytyka, taka ostra i zwrócona przeciw innym, nagle ulega mocnemu przytępieniu, gdy chodzi o nas samych.
Własnych nieracjonalnych zachowań nie mamy ochoty dostrzegać. Dla samych siebie łatwo znajdujemy wytłumaczenie. Jutro nie jest ważne. Ważne jest dziś i to, że zabawa trwa. Jutro przychodzi śmierć? No to będziemy się martwić jutro. Dzisiaj ochoczo dorzucamy cegiełki do absurdalnej budowli postracjonalizmu.
Niekonsekwencja i samooszukiwanie się
Już dawno psychologowie dostrzegli fakt naszej nonszalancji i wręcz braku racjonalności w niektórych sferach. Nie przejmujemy się naszym zdrowiem nawet jeśli wiemy, że prowadzony styl życia szybko je zniszczy. Wydaje nam się, że mamy dużo czasu, by to naprawić. Powiem więcej. Wydaje nam się, że jesteśmy niezniszczalni i nieśmiertelni. Później bywa już za późno. „No bo ja to lubię” – ma wytłumaczyć wszystko.
Szczególnie widać to w kwestii palenia. Wiemy, że palenia szkodzi, lecz jednocześnie pomniejszamy znaczenie tego faktu. To tak jakbyśmy twierdzili, że pewnie innym szkodzi, nam nie. W każdym razie nie tak bardzo. Dziś jest dobrze przy dymku, wszak śmierć przyjdzie dopiero jutro. Nie chcemy przyznać, że to jutro jest bliżej niż sądzimy. Niż chcemy sądzić.
Niejeden człowiek już bardzo schorowany, czy wręcz na łożu śmierci zaczynał żałować. Można było żyć lepiej, można było żyć dłużej, a teraz jeszcze cieszyć się życiem. Straszę? Uprawiam tanią propagandę? Może i tak.
Oczywiście, że osoba myśląca w podobny sposób i usprawiedliwiająca się przed sobą na wszelkie możliwe sposoby, byle tylko nie rzucić palenia, uzna mnie za demagoga i nie będzie czytała dalej. Tylko jaki sens ma oszukiwanie samego siebie?
Spotkałem się już z przypadkami osób, które rzucały palenie na czas Adwentu czy Wielkiego Postu. Potem bardzo szybko wracały do nałogu. Przyznam, że nie widzę w tym sensu. Powiecie mi, że to post – forma religijnego wyrzeczenia. Pięknie. Tylko zwykle tacy ludzie w czasie tego radosnego wyrzeczenia byli wprost nie do zniesienia. Też mi post.
Problem związku stresu z rzucaniem palenia poruszałem już wcześniej, więc tu go pominę. Chciałbym tylko pokazać jak bardzo w tym wszystkim potrafimy być niekonsekwentni. Jak bardzo lubimy okłamywać samych siebie.
Chętnie odrzucamy wszystko co kłóci się z naszym światopoglądem. Po prostu udajemy, że tego nie ma. Podobnie robimy z informacjami, które podważają zasadność naszego postępowania. Nie przyjmujemy ich do wiadomości lub osłabiamy siłę przekazu. Mogę zachorować na skutek palenia? Dobrze, ale to nie dzisiaj. To jakieś odległe jutro. Tymczasem czas biegnie coraz szybciej.
Wyhamować w pędzie do samozagłady
Mimo wszystko proponuję się zatrzymać w tym pędzie do samozagłady. Lub przynajmniej nieco przyhamować. Bowiem jutro jest bliżej niż sądzimy. Najlepiej byłoby rzucić palenie, zadbać o dietę i zacząć się nieco więcej ruszać.
Jeśli nie stać nas na tak dużo, to może choć zmiana na elektroniczne papierosy? To już samo w sobie znacznie osłabi zagrożenie, a przyjemność pozostanie. Nie zapominajmy, że śmierć wprawdzie nadchodzi dopiero jutro, ale dzisiaj się już zmierzcha…
Zobacz jak działają Tabletki Nicorix >>>
